PŁOĆ

Nazwa łacińska (rutilus rutilus L)

Rodzina : karpiowate.

Występowanie: stawy, wyrobiska, jeziora, zb. zaporowe, rzeki średnio nizinne oraz wielkie nizinne z wyjątkiem rzek górskich powyżej 800 m n.p.m.

Morfologia: płoć ma ciało mniej lub bardziej wygrzbiecone i ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Brzuch jest lekko zaokrąglony na odcinku pomiędzy płetwami brzusznymi, a płetwą odbytową. Początek płetwy grzbietowej leży praktycznie na linii nasady płetw brzusznych i jedynie w nielicznych przypadkach może być minimalnie przesunięty do tyłu. Najbardziej charakterystycznym znakiem płoci są czerwonawe oczy. Pysk jest wąski, ustawiony prawie w poziomie. Ubarwienie ryby od ciemnozielonego do zielononiebieskiego (grzbiet), boki są srebrzyste z żółtawym połyskiem, z kolei płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa - czerwonawe. Płoć osiąga przeciętnie 15 – 25 cm długości i 150 – 200 g wagi.

Żerowanie: płoć żywi się zarówno pokarmem roślinnym, głównie planktonem, jak i zwierzęcym, drobnym zwierzętami wodnymi, np. chruścikami znalezionymi wśród wodnej roślinności, ślimakami, a także małżami.

Rozmnażanie: samice osiągają dojrzałość płciową w 3-4 roku życia, samce o rok wcześniej. Tarło trwa od kwietnia do maja, samica składa wówczas 4000 40 000 jaj w płyciznach porośniętych roślinnością wodną. Ikra składana jest na na różnym podłożu, najczęściej są to podwodne rośliny, stare liście i łodygi trzcin, czasami kamienie. Wylęg młodego narybku następuje po 12 dniach, natomiast po około 20 dniach wylęg napełnia pęcherz pławny i rozpoczyna normalne życie. Ciało pokrywa się łuską przy długości około 5 cm. Płoć rośnie bardzo wolno, długość 22 cm zyskuje dopiero w wieku 10 lat.

Płoć okres ochronny: nie ma

Płoć wymiar ochronny: nie ma

Płoć dobowy limit połowu: 5 kg.

Płoć rekord Polski: 2,2 kg : 53 cm.